Κ. Στούπας
1) Προσοχή, κυκλοφορούν και δραχμές «μαϊμούδες»...
Όσοι έχτιζαν για δεκαετίες αυθαίρετες βίλες σε συγκεκριμένες περιοχές, φρόντιζαν δυο πράγματα. Το ένα είναι να αναρτούν τις ελληνικές σημαίες στα αυθαίρετα και το άλλο, να υπάρχουν στα όρια της περιοχής αυθαίρετα φτωχόσπιτα ει δυνατόν πολυμελών οικογενειών.
Έτσι, κάθε φορά που το κράτος αποφάσιζε να γκρεμίσει τα αυθαίρετα οι «χήρες» και τα «ορφανά» από την περιμετρική ζώνη των φτωχόσπιτων κινητοποιούνται και να ξαπλώνουν μπροστά στις μπουλντόζες...
Όσοι έχτιζαν για δεκαετίες αυθαίρετες βίλες σε συγκεκριμένες περιοχές, φρόντιζαν δυο πράγματα. Το ένα είναι να αναρτούν τις ελληνικές σημαίες στα αυθαίρετα και το άλλο, να υπάρχουν στα όρια της περιοχής αυθαίρετα φτωχόσπιτα ει δυνατόν πολυμελών οικογενειών.
Έτσι, κάθε φορά που το κράτος αποφάσιζε να γκρεμίσει τα αυθαίρετα οι «χήρες» και τα «ορφανά» από την περιμετρική ζώνη των φτωχόσπιτων κινητοποιούνται και να ξαπλώνουν μπροστά στις μπουλντόζες...
Η εικόνα που μετέφεραν το βράδυ τα κανάλια, με το κράτος να απειλεί να ξεσπιτώσει ηρωικούς προλετάριους ή τις τσάπες να απειλούν να κατεβάσουν τις ελληνικές σημαίες, έκαναν και το πιο θαρραλέο υπουργό-υπερασπιστή της νομιμότητας, να δειλιάζει μπροστά στο κυοφορούμενο μένος της κοινής γνώμης...
Όταν δεν ήταν και ο υπουργός μέλος της ίδιας συμμορίας και δεν ήταν αυτός που είχε οργανώσει κατ’ αυτό τον τρόπο τη «θεατρική» παράσταση με τις «χήρες» και τα «ορφανά».
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο είναι δομημένο όλο το δημόσιο της διαφθοράς και της παρασιτοκρατίας. Κάθε φορά που γίνεται προσπάθεια να αλλάξει κάτι, μπροστά βγάζουν τους τελευταίους τροχούς της αμάξης. Τους μισθωτούς των 700 ευρώ και τα προστατευόμενα μέλη.
Τα πλοκάμια του παρακράτους...
Η δομή των συμμοριών τοκογλυφίας της Θεσσαλονίκης αποτελεί την καλύτερη επιτομή του μοντέλου της ελληνικής παρασιτοκρατίας.
Κομματάρχες, πολιτικοί, ταγοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, συνδικαλιστές και στελέχη των διωκτικών και ελεγκτικών μηχανισμών «κοσμούσαν» δυναμικούς κρίκους στην αλυσίδα της απάτης.
Όπως παρουσιάστηκε το θέμα, η κοινή γνώμη μορφώνει την άποψη πως το κύκλωμα των απατεώνων, είχε καταφέρει να προσεγγίσει να αποπλανήσει ή να διαφθείρει τους «φύλακες».
Το πιθανότερο είναι οι φερόμενοι ως εγκέφαλοι να αποτελούν «αχυρανθρώπους» των διαφθαρμένων πολιτικών και συνδικαλιστών που κυβερνούν την χώρα.
Στην Ελλάδα παραμένουν ισχυρές οι δυνάμεις που, είτε με τη βλακεία, είτε με την αδράνεια, είτε με την ενεργητική υποστήριξη στηρίζουν το καθεστώς της κλεπτοκρατίας και της παρασιτοκρατίας. Είναι θέμα χρόνου κάποια συνδικάτα ή κόμματα να βγουν δια της πλαγίας οδού να υποστηρίξουν τις συμμορίες της Θεσσαλονίκης.
Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις ο τρόπος που θα υποστηριχθούν θα είναι εξ αντανακλάσεως. Ήτοι:
Π.χ. κάποιοι θα υποστηρίξουν πως κακώς τέτοια θέματα περισπάνε την προσοχή της κοινωνίας από τα ταξικά της καθήκοντα. Αυτά τα φαινόμενα είναι συνέπειες του καπιταλισμού και ο μόνος τρόπος να εξαφανιστούν είναι η κατάργηση του καπιταλισμού και η λαϊκή εξουσία με επικεφαλής τους κομμουνιστές. Κατά συνέπεια δεν έχουν κανένα νόημα οι διώξεις και οι φυλακίσεις των «μαφιόζων».
Π.χ. Η τρόικα και το μνημόνιο απομυζούν με χειρότερους όρους από ό,τι οι απλοί τοκογλύφοι το λαό. Επιπλέον με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα χτυπάνε χειρότερα όσους αρνούνται να πληρώσουν τα δανεικά. Η δίωξη των τοκογλύφων της Θεσσαλονίκης καταδεικνύει την υποκρισία του συστήματος που πορεύεται με δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Π.χ. Το έγκλημα για το οποίο κατηγορούνται οι φίλοι και τα στελέχη μας είναι η προσπάθεια να στηρίξουν την κοινωνία και την οικονομία σε μια δύσκολη περίοδο που οι τράπεζες έχουν στερέψει από ρευστό. Πόσες επιχειρήσεις δεν έβαλαν λουκέτο γιατί βρήκαν ρευστότητα. Την βρήκαν με υψηλό επιτόκιο; Θα ήταν καλύτερα να μην την βρουν και να βάλουν λουκέτο;
Π.χ. Αρκεί που είναι έλληνες πατριώτες και καλοί χριστιανοί. Όλοι μιλάνε για τους λίγους που οδήγησαν στην αυτοκτονία, κανείς δεν μιλά για τους πολλούς που έσωσαν από την αυτοκτονία.
Η σιωπή είναι συνενοχή...
Η εξάρθρωση του κυκλώματος τοκογλυφίας της Θεσσαλονίκης αποτελεί όπως είπαμε την επιτομή της δομής της ελληνικής παρασιτοκρατίας.
Καταδεικνύει τις δομές του σύγχρονου παρακράτους και του τρόπου που αυτές διαπλέκονται με τους κομματικούς μηχανισμούς τα συνδικάτα, το ΣΔΟΕ την αστυνομία, το κράτος...
Βλέπε: Ιδού ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο
Το κράτος της δραχμής...
Συνδικαλιστές, κομματάρχες, διωκτικοί μηχανισμοί, οικονομικοί παράγοντες. Όλη η δεξαμενή των οπαδών της επιστροφής στη δραχμή.
Η συμμορία, κατά την μαρξιστική ορολογία, αποτελεί το εποικοδόμημα της πελατειακής σχέσης πάνω στην οποία στηρίζεται όλη η κατ’ επίφαση δημοκρατική δομή της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας.
Το τέλος της μεταπολίτευσης.
Η τραγική διάσταση της υπόθεσης είναι πως, επειδή το όλο εγχείρημα της μεταπολίτευσης τελεί υπό τον ιδεολογικό μανδύα της αριστεράς, η τελευταία έχει αναλάβει την πολιτική και ιδεολογική υπεράσπιση του μορφώματος που χρεοκόπησε μέχρι τέλους.
Ενώ το πελατειακό κράτος έχει χτιστεί κατά 80% με «πελάτες» του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, την πιο σθεναρή υπεράσπιση την προσφέρει η υπόλοιπη αριστερά, είτε λόγω ιδεολογικής αγκύλωσης, είτε λόγω της πονηρής προσδοκίας πως μπορεί να υφαρπάξει κάποιες ψήφους πάνω στην απόγνωση των απειλούμενων με απόλυση.
Όλα αυτά θυμίζουν τους παρηγορητές στα φλερτ της εφηβείας.
Πηγή:www.capital.gr 27 – 1 - 2012
Όταν δεν ήταν και ο υπουργός μέλος της ίδιας συμμορίας και δεν ήταν αυτός που είχε οργανώσει κατ’ αυτό τον τρόπο τη «θεατρική» παράσταση με τις «χήρες» και τα «ορφανά».
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο είναι δομημένο όλο το δημόσιο της διαφθοράς και της παρασιτοκρατίας. Κάθε φορά που γίνεται προσπάθεια να αλλάξει κάτι, μπροστά βγάζουν τους τελευταίους τροχούς της αμάξης. Τους μισθωτούς των 700 ευρώ και τα προστατευόμενα μέλη.
Τα πλοκάμια του παρακράτους...
Η δομή των συμμοριών τοκογλυφίας της Θεσσαλονίκης αποτελεί την καλύτερη επιτομή του μοντέλου της ελληνικής παρασιτοκρατίας.
Κομματάρχες, πολιτικοί, ταγοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, συνδικαλιστές και στελέχη των διωκτικών και ελεγκτικών μηχανισμών «κοσμούσαν» δυναμικούς κρίκους στην αλυσίδα της απάτης.
Όπως παρουσιάστηκε το θέμα, η κοινή γνώμη μορφώνει την άποψη πως το κύκλωμα των απατεώνων, είχε καταφέρει να προσεγγίσει να αποπλανήσει ή να διαφθείρει τους «φύλακες».
Το πιθανότερο είναι οι φερόμενοι ως εγκέφαλοι να αποτελούν «αχυρανθρώπους» των διαφθαρμένων πολιτικών και συνδικαλιστών που κυβερνούν την χώρα.
Στην Ελλάδα παραμένουν ισχυρές οι δυνάμεις που, είτε με τη βλακεία, είτε με την αδράνεια, είτε με την ενεργητική υποστήριξη στηρίζουν το καθεστώς της κλεπτοκρατίας και της παρασιτοκρατίας. Είναι θέμα χρόνου κάποια συνδικάτα ή κόμματα να βγουν δια της πλαγίας οδού να υποστηρίξουν τις συμμορίες της Θεσσαλονίκης.
Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις ο τρόπος που θα υποστηριχθούν θα είναι εξ αντανακλάσεως. Ήτοι:
Π.χ. κάποιοι θα υποστηρίξουν πως κακώς τέτοια θέματα περισπάνε την προσοχή της κοινωνίας από τα ταξικά της καθήκοντα. Αυτά τα φαινόμενα είναι συνέπειες του καπιταλισμού και ο μόνος τρόπος να εξαφανιστούν είναι η κατάργηση του καπιταλισμού και η λαϊκή εξουσία με επικεφαλής τους κομμουνιστές. Κατά συνέπεια δεν έχουν κανένα νόημα οι διώξεις και οι φυλακίσεις των «μαφιόζων».
Π.χ. Η τρόικα και το μνημόνιο απομυζούν με χειρότερους όρους από ό,τι οι απλοί τοκογλύφοι το λαό. Επιπλέον με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα χτυπάνε χειρότερα όσους αρνούνται να πληρώσουν τα δανεικά. Η δίωξη των τοκογλύφων της Θεσσαλονίκης καταδεικνύει την υποκρισία του συστήματος που πορεύεται με δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Π.χ. Το έγκλημα για το οποίο κατηγορούνται οι φίλοι και τα στελέχη μας είναι η προσπάθεια να στηρίξουν την κοινωνία και την οικονομία σε μια δύσκολη περίοδο που οι τράπεζες έχουν στερέψει από ρευστό. Πόσες επιχειρήσεις δεν έβαλαν λουκέτο γιατί βρήκαν ρευστότητα. Την βρήκαν με υψηλό επιτόκιο; Θα ήταν καλύτερα να μην την βρουν και να βάλουν λουκέτο;
Π.χ. Αρκεί που είναι έλληνες πατριώτες και καλοί χριστιανοί. Όλοι μιλάνε για τους λίγους που οδήγησαν στην αυτοκτονία, κανείς δεν μιλά για τους πολλούς που έσωσαν από την αυτοκτονία.
Η σιωπή είναι συνενοχή...
Η εξάρθρωση του κυκλώματος τοκογλυφίας της Θεσσαλονίκης αποτελεί όπως είπαμε την επιτομή της δομής της ελληνικής παρασιτοκρατίας.
Καταδεικνύει τις δομές του σύγχρονου παρακράτους και του τρόπου που αυτές διαπλέκονται με τους κομματικούς μηχανισμούς τα συνδικάτα, το ΣΔΟΕ την αστυνομία, το κράτος...
Βλέπε: Ιδού ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο
Το κράτος της δραχμής...
Συνδικαλιστές, κομματάρχες, διωκτικοί μηχανισμοί, οικονομικοί παράγοντες. Όλη η δεξαμενή των οπαδών της επιστροφής στη δραχμή.
Η συμμορία, κατά την μαρξιστική ορολογία, αποτελεί το εποικοδόμημα της πελατειακής σχέσης πάνω στην οποία στηρίζεται όλη η κατ’ επίφαση δημοκρατική δομή της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας.
Το τέλος της μεταπολίτευσης.
Η τραγική διάσταση της υπόθεσης είναι πως, επειδή το όλο εγχείρημα της μεταπολίτευσης τελεί υπό τον ιδεολογικό μανδύα της αριστεράς, η τελευταία έχει αναλάβει την πολιτική και ιδεολογική υπεράσπιση του μορφώματος που χρεοκόπησε μέχρι τέλους.
Ενώ το πελατειακό κράτος έχει χτιστεί κατά 80% με «πελάτες» του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, την πιο σθεναρή υπεράσπιση την προσφέρει η υπόλοιπη αριστερά, είτε λόγω ιδεολογικής αγκύλωσης, είτε λόγω της πονηρής προσδοκίας πως μπορεί να υφαρπάξει κάποιες ψήφους πάνω στην απόγνωση των απειλούμενων με απόλυση.
Όλα αυτά θυμίζουν τους παρηγορητές στα φλερτ της εφηβείας.
Πηγή:www.capital.gr 27 – 1 - 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου