Η Εντίθ Πιάφ υπήρξε μια μοναδική γαλλική φωνή και ένα αξεπέραστο ταλέντο επάνω στη σκηνή που μαγνήτιζε τους θαυμαστές της με μουσικές ανεξίτηλες στο χρόνο.
Η Έντιθ Πιάφ γνωστή με το προσωνύμιο ‘σπουργιτάκι’ κατάφερε να γίνει ένα πραγματικό είδωλο για τη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Γεννημένη στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίου του 1915, ανήλθε στο καλλιτεχνικό στερέωμα τη δεκαετία του 1940 ως σύμβολο του γαλλικού πάθους και της γαλλικής επιμονής, ενώ το τραγούδι που θεωρείται το πιο χαρακτηριστικό της δεν είναι άλλο από το La vie en rose...
Η Πιάφ γεννήθηκε ως Edith Giovanna Gassion στην περιοχή Belleville του Παρισιού και το όνομα Πιάφ το πήρε από τους γονείς της που ήθελαν να τιμήσουν την βρετανίδα νοσοκόμα Edith Cavell που βοήθησε πλήθος γάλλων στρατιωτών να δραπετεύσουν από τη γερμανική αιχμαλωσία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η μητέρα της Annetta Giovanna Maillard, ήταν τραγουδίστρια σε ιταλικά καφέ χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο ‘Line Marsa’, ενώ ο πατέρα της Louis Alphonse Gassion ήταν ακροβάτης του δρόμου.
Οι καλλιτέχνες ωστόσο γονείς της, σύντομα θα την εγκατέλειπαν και για ένα μικρό διάστημα η μικρή μεγάλωσε μαζί με τη γιαγιά της η οποία είχε στην κατοχή της έναν οίκο ανοχής. Το 1929 σε ηλικία 14 ετών η Πιάφ θα ακολουθούσε τον πατέρα της στις παραστάσεις δρόμους σε όλη τη Γαλλία.
Η νεαρή Πιάφ δεν άργησε να αυτονομηθεί ως τραγουδίστρια του δρόμου σε όλη την επικράτεια του Παρισιού. Η ταραχώδης ζωή του δρόμου δεν θα μπορούσε να την αφήσει ανεπηρέαστη και σε ηλικία 17 ετών είχε ήδη αποκτήσει μία κόρη, την Marcelle την οποία έχασε δυστυχώς από μηνιγγίτιδα όταν ήταν δύο ετών.
Το 1935, ο Louis Leplee, ιδιοκτήτης του επιτυχημένου κλαμπ Le Gerny των Ηλυσίων Πεδίων ανακάλυψε τη μοναδική καλλιτεχνική ταυτότητα της Πιάφ. Η σπινθηροβόλος ενέργειά της και το μικρό της ανάστημα ήταν εκείνα που της χάρισαν και το προσωνύμιο που την ακολούθησε μέχρι το τέλος της ζωής της, ‘
Την επόμενη άνοιξη ο Leplee θα δολοφονηθεί και μετά τις έρευνες των αρχών για ανάμιξή της στο φόνο, η Πιάφ πήρε την καριέρα της στα χέρια της. Υιοθέτησε μόνιμα πια το Πιάφ στις εμφανίσεις της και τραγούδησε τραγούδια που έδιναν τη ρομαντική διάθεση της ζωής της στο δρόμο με έμφαση στο πάθος και την εσωτερική δύναμη.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Πιάφ ήταν μία από τις διασημότερες γαλλίδες καλλιτέχνιδες. Οι συναυλίες της για τους Γερμανούς στρατιώτες υπήρξαν αμφιλεγόμενες αν και αργότερα είχε δηλώσει ότι είχε εργαστεί στην γαλλική αντίσταση και λέγεται χωρίς να υπάρχει σαφής εικόνα ότι είχε βοηθήσει μια σειρά ατόμων να αποφύγουν την δίωξη των Ναζί.
Μετά τον πόλεμο η φήμη της επεκτάθηκε ταχύτατα και έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, τη Νότια Αμερική και τις ΗΠΑ. Μάλιστα, στις ΗΠΑ αν και αρχικά το κοινό δεν είχε ενθουσιαστεί από την κατηφή συμπεριφορά και τα σκούρα ρούχα της εντούτοις απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και κατάφερε να κερδίσει ένα σημαντικό κοινό θαυμαστών κάνοντας μάλιστα και δύο τηλεοπτικές εμφανίσεις στο The Ed Sullivan Show.
Και ενώ η καριέρα της δεν χωρούσε καμία αμφιβολία ότι υπήρξε λαμπρή δε συνέβαινε το ίδιο και με τα προσωπικά της. Θα μπορούσε κανείς μάλιστα να τα χαρακτηρίσει δραματικά. Επίσης, είχε αναμιχθεί σε τρία σοβαρά τροχαία ατυχήματα μετά το 1951 καθώς και τις τρεις φορές οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και μορφίνης παραδομένη πλήρως στους εθισμούς της.
Η συναισθηματική της ζωή ήταν γεμάτη από ειδύλλια με μερικές από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Γαλλίας εκείνης της περιόδου. Παντρεύτηκε δύο φορές αρχικά με τον τραγουδιστή Jacques Pills για τέσσερα χρόνια και έπειτα το 1962 με τον Έλληνα κομμωτή και κατά 20 χρόνια νεότερό της Theo Sarapo, με τον οποίο έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της το 1963.
Μέχρι το τέλος της ζωής της η Πιάφ επιδείκνυε την αέναη ενεργητικότητα που την χαρακτήριζε κάνοντας εμφανίσεις συχνά στο Παρίσι από το 1955 έως και το 1962 ενώ το 1963 ηχογράφησε και το τελευταίο της τραγούδι.
Άφησε την τελευταία της πνοή από καρκίνο στη βίλα της στη γαλλική Ριβιέρα στις 10 Οκτωβρίου του 1963 σε ηλικία μόλις 47 ετών και ο τάφος της βρίσκεται στο νεκροταφείο Pere Lachaise στο Παρίσι δίπλα στην κόρη της Marcelle, ενώ την κηδεία της παρακολούθησαν πάνω από 100.000 θαυμαστές της.
Η μοναδική προσωπικότητα της Πιάφ και η μυθιστορηματική ζωή της δεν άφησε ασυγκίνητη ούτε την έβδομη τέχνη που συχνά με ντοκυμαντέρ αλλά και ταινίες εξιστόρησε τη ζωή της, ενώ το 2007 η Γαλλίδα ηθοποιός Μαριόν Κοτιγιάρ κατάφερε να αποσπάσει το Όσκαρ Πρώτου Γυναικείου Ρόλου για την ταινία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου