Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Ο νόμος της διαφθοράς



Κ. Στούπας
Κατά τον καθηγητή της Εθνικής Σχολής  Δημόσιας Διοίκησης Παναγιώτη Καρκατσούλη από το 1975 και μετά και για τα επόμενα 30 χρόνια έχουν ψηφιστεί 3.430 νόμοι ενώ παράλληλα έχουν εκδοθεί 17.500 ρυθμίσεις, 20.580 προεδρικά διατάγματα και 111.905 υπουργικές αποφάσεις.

Ήτοι κατά μέσω όρο ετησίως εκδίδονται

* 114,33 νόμοι
* 583,34 ρυθμίσεις
* 686 Προεδρικά Διατάγματα
* 3.730,17 Υπουργικές Αποφάσεις... 
Τα περισσότερα εξ αυτών είναι αντιφατικά και αλληλοαναιρούμενα. Είναι η αντιφατικότητα τους που αφήνει περιθώρια υποκειμενικής ερμηνείας και διακριτικής εφαρμογής του νόμου.

Δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στην  Ελλάδα...  αλλά και άλλες χώρες και περιόδους οι οποίες φημίζονταν για τα επίπεδα διαφθοράς τους.

Ο Νασίμ Ταλεμπ στο βιβλίο του στην Πλάνη του τυχαίου αναφέρει πως, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, οι δυτικοί επιχειρηματίες που βρέθηκαν εκεί ανακάλυψαν ένα ενοχλητικό γεγονός. Το νομικό σύστημα περιείχε αντιφατικούς και αλληλοσυγκρουόμενους νόμους.

Το γεγονός αυτό οδηγούσε σε μια κατάσταση όπου κάποιος έπρεπε να παραβιάσει ένα νόμο για να μπορέσει να συμμορφωθεί με κάποιον άλλο.

Αυτό σημαίνει πως ο καθένας, είτε επιχειρηματίας είτε ιδιώτης βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια ερμηνείας του νόμου από κάποιο δημόσιο λειτουργό.  Αυτή η κατάσταση αποτελεί ένα από τα βασικά κίνητρα διαφθοράς για αμφότερες τις πλευρές.

Ο ένας θέλει να κάνει τη δουλειά του όσο πιο γρήγορα μπορεί και ο άλλος θέλοντας και μη ανακαλύπτει μια πηγή εύκολου χρήματος.

Ο Ναπολέων αντιμετώπισε μια παρόμοια κατάσταση στη Γαλλία και τη διόρθωσε δημιουργώντας το Ναπολεόντειο Κώδικα.  Διέγραψε όλο το νομικό σύστημα και το αντικατέστησε με ένα που διέθετε ένα κεντρικό σύστημα αναφοράς με το οποίο όλες οι επιμέρους πλευρές ήταν συμβατές.

Πηγή:www.capital.gr 12 – 3 – 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου