Βάθρο

Ζητώ μιαν υπόσταση
Που πάντοτε λάμπει και δυσεύρετη είναι
Να τη δω ακίνητη δε μπορώ
Θα τη βρω στου ανέμου
τα κατοικητήρια;
Η ψυχή συγγενεύει με το αίμα
που χρειάζονται οι εποχές
Κάτω από μια δύναμη, της σάρκας
οι πληγές περνούν στους οφειλέτες της...

Η πλάση ας κάμει τα ρυάκια
ποταμούς
Ας χορεύουνε την ομορφιά
τα είδωλα
Γύρω απ' την αλήθεια
που αναλλοίωτη τη θέλω
Δίχως να νοιάζομαι
για την καταγωγή της

Τη δόξα επιθυμώ
Εξαντλώντας την ιδέα της κάτω απ' τα βήματα
του νου
Για να στεφανώσω με τις αμάραντες
δάφνες της την ταπεινοφροσύνη...

Κάρολος Μεσσηνέζης