Στις κορυφές των αισθημάτων

Αυτοί που η ψυχή τους αδίκησε, θέλουν να πιστεύουν
πως την ελευθερία ποτέ δε γύρεψαν
Στην αγωνία βυθίζονται ολοένα
Για της καλοσύνης τη χάρη, κι οι βουτηγμένοι στην αμαρτία
για το κακό βασανίζονται.

Που εύκολα θα το πράξουν
Όπως κι οι άλλοι που η αρετή τους εμπιστεύεται
αλλά η ζωή τους εμποδίζει...

Κι η σάρκα που εξουσιάζεται απ' την ψυχή
και το πνεύμα αφουγκράζεται
Αφέντης των αδικημένων γίνεται
Και τυφλά τους οδηγεί, σ' ότι αγαπάνε και με πάθος
πιστέψανε κι ούτε στιγμή το λησμονάνε

Κι όμοιους τους κάνει
μέσα στη φυλακή
Που η ανελευθερία τους έριξε
Για να τους καμαρώσει ήρωες
αλλά και της ζωής φονιάδες
Όταν όλοι θα τους αγνοούν
Κι η ηθική δεν τους χειροκροτεί μα και δεν τους δικάζει.

Κάρολος Μεσσηνέζης