Αλλαγή

Τότε βούρκωναν τα μάτια
στο άκουσμα της μουσικής, οι αισθήσεις
θυμούνταν τα κατορθώματά τους, γεμάτο
από ηρωικές μορφές το τοπίο της ψυχής
Με το πλατύ χαμόγελο στα αρχαία μάγουλά τους
Τώρα, νέο ξεκίνημα, νέα εποχή...

Χωρίς παρελθόν, χωρίς μνήμες
Μόνο το μέλλον έχει νόημα κι αξία
Που θ' αλυσοδέσει τις στιγμές
μες στις σιωπές των οραμάτων

Στο απολιθωμένο δάσος των ιδεών
όπου νεκρή θα κείται η ιστορία
Ο στοχασμός ανήμπορος, παράλυτος
Θα παρακολουθεί τη φιλοσοφία, που το χαμένο
βάθος της θ' αναζητάει

Έξω απ' τα νερά της η γνώση θα ταξιδεύει
Ο λόγος θα ξεχνάει την καταγωγή του
Στις φυλακές του χάους βρίσκεται η αλήθεια
Την τύχη η αρμονία εμπιστεύεται

Η αγάπη αγκαλιάζει του μίσους τα παιδιά
Και γίνεται ρηχό το βαθύ χαμόγελό της
Η αμφιβολία, που έξω απ' το περίβλημά της
βρίσκεται και με τις βεβαιότητες παλεύει
Νικημένη, μέσα σ' αυτό ξαναγυρνάει.

Κάρολος Μεσσηνέζης