Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Το νησί μου


Εκεί που ο θεός ομόρφηνε
την πλάση
για να χορεύει η μέρα με το φως της
έζησα τις πιο γλυκές
στιγμές μου. Η ακοίμητη θάλασσα
έπαιζε μουσική στης ψυχής την αγρύπνια
των αγγέλων η λάμψη
τον ήλιο κατέβαζε στα μικρά παραθύρια...

το χέρι που έπλασε
της φύσης η σιωπή
τα ύψη μετρούσε
με της φλόγας το ανάστημα
απ' των χρωμάτων
τη σύναξη
η αρμονία χτυπούσε
το τίμιο φως.
Τώρα μες απ' την ηχώ της φωνής
που ταξίδεψε το βράχο αυτό
σ' όλες τις στεριές
της γης
βγαίνουν τα λόγια των πουλιών:
«Αυτός ο τόπος δεν υποκλίθηκε στον Άδη
και κράτησε το χώμα
όπου βλάστησε η ανάμνηση
για να το δώσει στις φυλές όλου του κόσμου».
Έρωτας πειρασμός
τις καρδιές
αναστατώνει
ήλιος νυχτερινός στα νερά
του Αιγαίου
βυθίζεται
κι εσείς, τα παιδιά του
δέχεστε το ράπισμα της ημέρας
που θα το εξαργυρώσετε
με του χρόνου το χειροκρότημα.

 









Κάρολος Μεσσηνέζης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου